Zwiększenie aktywności fizycznej może, ale nie musiwpływać istotnie na skuteczność redukcji masy ciała. Skuteczność redukcji masy ciała pod wpływem aktywności fizycznej może być w dużym stopniu uwarunkowana genetycznie.
Produktem genu ADRB3 jest białko stanowiące receptor beta-3 adrenergiczny, który zlokalizowany jest w tkance tłuszczowej trzewnej i uczestniczy w procesie regulacji rozkładu tłuszczu. Zmniejszona aktywność tego białka oznacza zwiększone ryzyko otyłości, rosnące z wiekiem.
Produktem genu ADRB2 jest białko receptorowe beta-2 adrenergiczne, znajdujące się na błonach komórek tłuszczowych (adipocytów). Białko to pod wpływem katecholamin (adrenalina, noradrenaliny i dopaminy) umożliwia spalenie tłuszczu i wytworzenie energii. Zmniejszanie aktywności receptorów z powodu polimorfizmu prowadzi do otyłości brzusznej i przyrostu masy ciała wstępującego przez całe życie, począwszy już od dzieciństwa. Otyli mężczyźni, posiadający genotyp z allelami G, pomimo diety niskokalorycznej i regularnej aktywności fizycznej bardzo powoli tracą na wadze. Kobiety charakteryzujące się takim genotypem mogą być jeszcze bardziej odporne na utratę wagi.
